Free The Bears Rescue Center

Dit jaar (februari/maart 2016) ben ik afgereisd naar Cambodia om Zon- en Maanberen te verzorgen in een Wildlife Rescue Center van de Free The Bears organisatie. Wanneer ik maar kan, probeer ik een steentje bij te dragen voor geredde wilde dieren. Ik werk al drie jaar elke vrijdag bij Stichting AAP, als vrijwillig dierverzorger in het Chimpansee Complex. Hier verblijven meer dan 40 chimpansees. Daarnaast reis ik elk jaar naar een paar opvangcentra voor wilde dieren in het buitenland om daar ook mijn handen uit de mouwen te steken. Ik vertel hier over in mijn Blogs en op Facebook en ander Social Media.
Er was dan ook enige verwarring onder mijn volgers toen ik vertelde dat had besloten dit jaar voor zonberen in Cambodja te gaan zorgen. “Veel succes met de pandaberen, bruine beren, orang-oetans” – allerlei wilde dieren kwamen langs, maar zonberen? Daar heeft eigenlijk bijna niemand ooit van gehoord. Laat staan over de problematiek van deze dieren.

Wat er vooraf ging

Mijn eerste kennismaking met zonberen was vorig jaar (april 2015) in Tasikoki, een Wildlife Rescue Center in Sulawesi (Indonesie). Ik ging daar naar toe om orang-oetans en kuifmakaken te verzorgen maar ontmoette daar ook BinBin en BonBon. Twee prachtige zonberen die daar al sinds 2004 verblijven. BinBin en Bonbon zijn ooit als welpjes uit Borneo weggehaald om naar de Philipijnen te worden gesmokkeld. In Sulawesi zijn ze echter onderschept en overgebracht naar het opvangcentrum.

Wat je van beren leren kan …

Ik was op slag verkocht. Elke dag bracht ik wat tijd met ze door. Ik maakte hun verblijf schoon en verstopte hun eten onder de grond, achter rotsen en in boomstronken. Op die manier waren ze een tijdje zoet met het zoeken naar hun eten. Terwijl ik dat deed zong ik standaard “Wat je van beren leren kan” uit Jungle Book. Dat ging echt vanzelf, ik denk omdat ik de beren ondanks hun ellendige situatie, zo zag genieten van de kleine dingen in het leven. BinBin en Bonbon gingen helemaal los als ik rotte kokosnoten voor ze neerlegde. Van de geur raakten ze compleet in extase en ze smeerden zich helemaal in met de bast en het sap van de kokosnoot.

Zen-momentje

Zonberen zien er super schattig uit, maar het zijn natuurlijk gewoon wilde en ook gevaarlijke dieren. Met hun enorme klauwen kunnen ze je behoorlijk verwonden. Voordat ik het verblijf in kon, leidde ik BinBin en Bonbon daarom eerst samen met een collega-vrijwilliger naar een klein afgesloten verblijf. Hier trakteerde ik ze elke dag op een verkwikkende douche met water uit een tuinslang. BinBin en BonBon genoten daarvan, maar ik misschien nog wel meer…
Het was mijn Zen-moment van de dag. Een heel mooi moment maar eigenlijk ook heel triest. De tijd die ik met ze doorbracht, deed me zo goed beseffen in wat voor ellende ze verkeren. Twee prachtige beren, op een eiland waar ze niet eens vandaan komen, en nooit meer in staat om terug te keren naar de natuur.

Smokkelwaar

Gered uit de handen van smokkelaars kwamen ze naar het opvangcentrum als welpjes, niet in staat om voor zichzelf te zorgen. Inmiddels zijn ze een volwassen mannetje en vrouwtje geworden. Ze kunnen nooit meer terug de natuur in. Ze zijn te veel gewend geraakt aan mensen, hebben nooit geleerd voor zichzelf te zorgen en zullen bij vrijlating op zoek gaan naar bewoond gebied om daar hun voedsel te vinden. Een plek in een ander opvangcentrum, gespecialiseerd in opvang van zonberen, zou wel een optie zijn.

Wat bedreigt de toekomst van de zonbeer?

Habitatverlies door boskap gecombineerd met de populariteit van de beer in het toerisme en de entertainment-industrie bedreigt de toekomst van deze prachtige dieren. In sommige Aziatische landen gelooft men daarnaast dat het gal van de beren kracht en viriliteit van mensen bevordert. En last but not least, in Zuid-Oost Azie zijn de klauwen van de beren een delicatesse in de soep en geeft het je aanzien en status als je een beer thuis hebt zitten…

Berengalboerderijen

Berengal van zonberen, maanberen en bruine beren wordt in China en Vietnam verkocht als medicijn tegen onder andere koorts, lever- en oogklachten. De beren leven in hele kleine kooien op galboerderijen. Om de gal af te tappen wordt een permanent gat in de buik van de beer gemaakt. Hierdoor lopen de beren vaak infecties en ziektes op en lijden ze veel pijn. Het lijkt er op dat beren hierom zelfmoord proberen te plegen door zichzelf op hun buik te slaan. Om dit te voorkomen worden de beren doorgaans in een ijzeren harnas gestopt. Op deze manier kan bij een beer gemiddeld 20 jaar lang gal afgetapt worden. Geschat wordt dat er zo’n 12.000 beren in kooien in galboerderijen leven. De berengalindustrie is totaal overbodig – goedkope synthetische en plantaardige alternatieven voor berengal zijn al lang in overvloed beschikbaar. In een aantal Aziatische landen zijn de boerderijen nu verboden en worden veel dieren overgebracht naar Rescue Centers.

Op naar een Sunbear Rescue Center!

Een lange inleiding, maar ik hoop dat ik heb kunnen overbrengen waarom ik op slag verkocht was en meer voor deze dieren wilde doen. En er vooral ook over schrijven en vertellen, voordat ze uitsterven en niemand ooit van deze prachtige dieren heeft gehoord! Op dit moment leven er slechts 10.000 zonberen wereldwijd in het wild.

Vier weken lang, in 38 graden, werkte ik me in Cambodja elke dag in het zweet om de verblijven van de zon- en maanberen schoon te maken, ze te voeren en om verrijking voor ze te maken. En ik heb ervan genoten! Wat een ervaring om 130 geredde dieren van zo dichtbij mee te mogen maken en te verzorgen.

Download hier mijn eBook over mijn ervaringen met de zonberen in Cambodja.